مرام

سلام امیدوارم خوب و سرحال باشین
اینم یه سری جمله مخصوص زفقای با مرام خودم

رفاقت غروب بی پایان است که خورشید در حسرت آن می سوزد.
ما کشته ی عشقیم محبت کفن ماست ، پرورده ی عشقیم و رفاقت هدف ماست.

خوشا آنان که در بازار رفاقت ، رفیق بی وفا مثل تو دارند ، وگرنه نارفیقان زبان باز ، به بازار رفاقت بی شمارند.

بهترین سلام روی زیباترین بال کبوتران مهاجر تقدیم به تنها محفل رفاقت.

دستمال خیس آرزوهایم را فشردم همین 4 قطره چکید : زنده باد رفیق بامعرفت.

دور بودن از عزیزان مشکل است ، امتحان باوفایی در جدایی حاصل است ، گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق ، دوریت دریا و یادت ساحل است.

ما را یک دل از خوبان جدا نیست ، ولی صد حیف خوبان را وفا نیست ، به دوستان دل سپردن کار سهل است ، ز دوستان دل بریدن کار ما نیست.

ما به لطف هر رفیقی دلخوشیم ، هر رفیقی را نبینیم ناخوشیم.

خونه دارم سقف نداره ، چراغ دارم نفت نداره ، یه دوست دارم حرف نداره.

 

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم

اول از روی ادب ای گل خوشبو سلام
دوم از روی محبت به تو دارم پیام
بی تو ای دوست گذر از جهان زندان من است
تا تو هستی در برم زندان گلستان من است

میدونی فرق رفاقت با قیافت چیه؟؟
رفاقت 5 حرف داره ولی قیافت حرف نداره!

خیال می کردی قلب من تاب شکستن نداره ، منتظری بازم دلم پیش دلت کم بیاره ، مرام من تو عاشقی یکدلی و صداقته ، وقتی میگم نوکرتم این آخر رفاقته.

همیشه با کسی رفاقت کن و دوست باش که وقتی دعوات شد زورت بهش برسه و بتونی بزنیش!!!

ما محبت را به نام دوست ارزان می کنیم ، تا صداقت هست ما هم رفاقت می کنیم.

دل اگر بهر رفیقان نشود گاهی تنگ / نامش هرگز ننهیم دل که به آن گویم سنگ.

چرا اونایی که دم از رفاقت می زنند تو لحظه های بی کسی قیدتو راحت می زنند؟

یه عصا هزار بار زمین میخوره تا صاحبش زمین نخوره عصاتم رفیق.

نگاهت در زلال آب پیداست / حضور فصل باران با تو زیباست / چگونه با دو بیتی از تو گویم / سزاوار رفاقت بیش از اینهاست.

گاهی در برابر خاطرات توقف کن و یادآور دوستیها و رفاقتها باش امیدوارم سهم من از این تجدید خاطرات یک یادت بخیر ساده باشد.

ما سوخته دلان ساکن کوی غمو دردیم در رفاقت شکست خورده ولی توبه نکردیم.

فرستنده : دوست
مدرک : رفاقت
دلیل : دوست شدن
هدف : یادکردن
گیرنده : عزیز دل

گذر کن برفراز خاکم ای دوست ، صفایی ده به قلب پاکم ای دوست ، بخوان شعری ز دوران رفاقت ، که در خاک سیه غمناکم ای دوست.

تو ناخدای عشقی ، من ساحلی غریبم / لنگر بزن مسافر ، من خاک هر رفیقم …

کس نمی داند در این بحر عمیق،سنگ ریزه قرب دارد یا عقیق

من همین دانم که در این کوی و بر، هیچ چیز ارزش ندارد جز رفیق

ما زنده به عشقیم ولی عشق تب دوست ، ما طالب مرگیم ولی در طلب دوست

ما تشنه دردیم ولی از غم هجران ، درویش نگاهیم ولی با لب خندان

هرکه یادش یاد ماست ، سرور و سالارماست/ یاد او درمان ما وجای او در قلب ماست

ای کاش محبت اثری داشته باشد / معشوق ز عاشق خبری داشته باشد

کو خنجر تیزی که کنم پاره جگر / قربان رفیقی که وفا داشته باشد

 

روز به خورشید مینازد ، شب به ماه / ما به داشتن عزیزی مثل شما

مثل ایرانسل خرابتم
مثل ۹۱۹ همراهتم
مثل ۹۱۲ رفیق با کلاستم !

گرچه ما خوابیده اندر سایه ایم / در رفاقت تا قیامت پایه ایم

دستمال خیس آرزوهایم را فشردم همین ۴ قطره چکید
زنده
باد
رفیق
با معرفت !

الهی تا زمین دارد حرارت / به کام دل بماند این رفاقت

باز دلم یا دشما میکند ، یادهمان لطف و صفا میکند
این دل بی کینه همیشه تورا ، برسر سجاده دعا میکند
گرچه درون دل ماجای توست ، بازدلم یادشما میکند

بوی گیسوی تو را نیمه شب آورد نسیم / تازه شد در دل من یاد رفیقان قدیم

به کنج سینه منزل کردی ای دوست / دلم را رهن کامل کردی ای دوست
دلم مستغرق دریای غم بود / مرا مهمان ساحل کردی ای دوست

هر چند که از آینه بی رنگ تر است / از خاطر غنچه ها دلم تنگ تر است
بشکن دل بی نوای ما را ای رفاقت ! / این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است

در رفاقت رسم ما جان دادن است / هر قدم را صد قدم پس دادن است
هرکه بر ما تب کند جان میدهیم / ناز او را هرچه باشد میخریم

هیچگاه نخواه که دل بگیری از دوست
شاید دل تو تمام دارایی اوست
.
.
.
.
در طلوع یک دوستی هرگز غروبی نیست
پس زندگی کن برای کسی که دوستش داری
.
.
.
.
دلشوره اگر هست تویی تو
صد خاطره در محفل من هست تویی تو
غیر از تو کسی در دل من جای نداره
یک دوست اگر حاصل من هست تویی تو
.
.
.
.
ما به لطف هر رفیقی دلخوشیم
هر رفیقی را نبینیم نا خوشی
.
.
.
.
من اسیرخنده هات ، نه اسیر گریه هات
من همون سنگ صبورم نه رفیق نیمه رات