گوناگون

سه حکایت آموزنده

چنین حکایت کنند که...



همنشینی با فرد نابینا
شخص پرخوری هنگام افطار با کوری هم نشین شد. از قضا کور از او شکم خواره تر بود و به او مجال نمی داد.
هنگام رفتن پرخور به صاحب خانه گفت: خانه احسانت آباد. من امشب دو دفعه از تو شاد شدم:
اول بار بدان سبب که مرا با کوری هم مجموع کردی و چنین انگاشتم که کاملا خواهم خورد و دوم بار پس از فراغ از خوردن شاد شدم از اینکه این کور مرا نخورد

همه ماست های خود را کیسه کردند

وزیر به پادشاه می گوید: قوت مردم فقیر ماست است و ماست بند ها نیز مرتب قیمت ماست را بالا می برند. حکمی بده که قیمت ماست ها زیاد نشود.
پادشاه نیز امر می کند که قیمت ماست نباید از فلان مقدار بیشتر شود.
روزی به پادشاه خبر می دهند که ماست بند های شهر دو نوع ماست می فروشند. ماست شاه عباسی که به قیمت اعلام شده فروش می رود و ماستی که به قیمت بالا فروش می رود.
پادشاه با لباس مبدل به بازار می رود و طلب ماست می کند. ماست بند می گوید: چه ماستی می خواهی؟ پادشاه با تعجب می پرسد: ماست می خواهم دیگر! چه فرقی می کند؟ ماست بند می گوید: گوئی تازه به این مملکت آمدی؟! در این ولایت دو نوع ماست داریم. ماست شاه عباسی که همان دوغی است که در جلوی در است و به قیمت اعلام شده به فروش می رود و ماستی هم پشت دکان داریم که ماستی سفت و آب رفته است و قیمتش بالاتر از قیمت اعلام شده است. حالا از کدام می خواهی؟
پادشاه دستور می دهد که ماست بند را وارونه از در دکان آویزان کنند و کمرش را محکم ببندند و تمام ماست های آب بسته را در پاچه های شلوارش بریزند و بعد پاچه هایش را محکم ببندند و آن قدر در آن حالت بماند تا تمام آب ماست ها کشیده شود.
بعد از این حکم تمام ماست بند ها از ترس شاه ماست های خود را در کیسه کردند و مقابل در دکان آویختند. از آن پس هر کسی که کاری را از روی ترس و اجبار انجام می دهد می گویند که: فلانی ماستش را کیسه کرده است

بنیاد ظلم از اندک شروع شود

روایت کرده اند که برای انوشیروان عادل در شکارگاهی گوشت شکاری را کباب کردند. نمک در آنجا نبود پس یکی از غلامان به روستایی رفت تا نمک بیاورد.
انوشیروان به آن غلام گفت: نمک را به قیمت روزانه ( نه کمتر) خریداری کن تا آئین نادرستی را بنیان نگذاری و در نتیجه روستا خراب نگردد.
به انوشیروان گفتند: اندکی کمتر از قیمت خریدن چه آسیبی می رساند؟
انوشیروان پاسخ داد: بنیان ظلم در آغاز از اندک شروع شده و سپس به طور مکرر بر آن افزوده شده و زیاد گشته است

اگر از باغ رعیت ملک خورد سیب   برآورند غلامان او درخت از بیخ

جملات زیبا از بزرگان تاریخ

آبراهام لینکلن:
* همه کس می توانند بدبختی را تحمل کنند، اگر می خواهید اخلاق کسی را امتحان کنید به او قدرت بدهید.

آلفرد دوموسه:
* آدمی شاگردی است که درد و اندوه او را تعلیم می دهد و هیچکس بدون احساس این معلم قادر به شناسایی خود نیست.

آناتول فرانس:
* هیچ عیب ندارد که شما فهیم و فیلسوف باشید، ولی اگر هستید طوری رفتار کنید که کسانی که با شما حرفی میزنند شما را به سادگی خودشان تصور کنند.
* هرگز با احساساتی که از اولین برخورد نسبت به کسی پیدا می کنید نسنجیده اعتماد نکنید.
* خنده بهترین اسلحه جنگ با زندگی است.

آنتوان چخوف:
* انسان همان است که خود باور می کند.

آنده ژید:
* هرکس باید راه زندگی خودش را پیدا کند و از آن راه برود، نه از راه زندگی دیگری.

ابن سینا:
* هرچه را شنیدی مادام که دلیلی بر خلاف آن نداری ممکن بدان.

ابوالفضل بیهقی:
* مردان بزرگ نام بدان گرفتند که چون بر دشمن دست می یافتند، نیکویی می کردند و از او درمی گذشتند.

ادوارد گیبن:
* بادها و امواج سهمگین پیوسته طرف قابلترین ملاحان هستند.

استاندال:
* در تنهایی و عزلت هرچیزی را می توان کسب کرد به استثنای شخصیت.

اسپینوزا:
* فقط تا حدی به لذت و تفریح بپرداز که برای حفظ تندرستی ات لازم باشد.

اسکار وایلد:
* همیشه دشمنان خود را ببخش چیزی بیش از این آنها را ناراحت نمی کند.
امرسون:
* اعتماد به نفس اولین راز کامیابی است.

امیل زولا:
* تا به حال بیشتر کسانی موفق شده اند که کمتر تعریف شنیده اند.

اونوره دوبالزاک:
* استعداد شگرف بدون اراده آهنین معنی و مفهومی ندارد.

باسیل والش:
* اگر ندانید به کا می روید چگونه توقع دارید با آنجا برسید...؟!

بایگون:
* آمیختن سخن راست با دروغ مانند عیاری است که به سکه های نقره و طلا نهند. هرچند مایه استحکام مسکوک است، اما از بهای آن می کاهد.

بتهوون:
* اگر می خواهی خوشبخت باشی برای خوشبختی دیگران بکوش، زیرا آن شادی که ما به دیگران میدهیم به دل خود ما برمی گردد.

بودا:
* یک روز زندگی با روشن بینی، بهتر از صد سال عمر در تاریکی است.

تولستوی:
* همه می خواهند بشریت را عوض کنند، ولی دریغا که هیچکس در این اندیشه نیست که خود را عوض کند.

جان اشتاین بک:
* هرچه سن و سال انسان بالا می رود به همان نسبت در رابطه با تغییر و تحول از خودش مقاومت نشان می دهد، به ویژه تغییراتی که موجب بهتر شدن امور می شود.

جرج برنارد شاو:
* فاجعه آمیزترین حادثه در دنیا اینست که فرد نابغه ای بی مرام باشد.
* مزه زندگی بخاطر وجود مرگ از دست نمی رود، همانطور که خنده ما از جدی بودن زندگی نمی کاهد.

جرج هربرت:
* سخنان آرامش بخش کاراتر از یک سطل آب برای خاموش کردن آتش است.

جواهر لعل نهرو:
* احتمالا در زندگی چیزی بدتر و خطرناک تر از ترس نیست.
* به گذشته خود هرگز نمی اندیشم مگر آنکه بخواهم از آن نتیجه ای بگیرم.

چاچیت:
* اگر امروز حتی یک کلمه از دیروز بیشتر بدانید، مسلما شخص دیگری هستید.

چارلز فیلد:
* بی مصرف ترین روزها روزی است که در آن نخندیده باشیم.

چستر فیلد:
* روش سخن گفتن همان اندازه اهمیت دارد که خود موضوع مهم است، چه مردم پیش از آنکه قوه قضاوت داشته باشند، گوش شنوا دارند.

حضرت محمد (ص):
* عبادت هفتاد قسم می باشد که برترین قسمت آن کوشش در راه حلال است.

خواجه نصیرالدین طوسی:
* با حکیم ستیزگی مکن، با لجوج مباحثه منمای و با اهل تهمت مصاحبه مجوی.

خوان مانوئل:
* آن فردی که بی جهت و بی مورد از تو تعریف می کند، خیال گرفتن آن چیزی را که داری دارد.

دکارت:
* مطالعه کتاب های خوب، گفتگو با مردان شرافتمند گذشته است.
* اگر طالب و جویای واقعی حقایق هستی باید دست کم یک بار در زندگی ات به تمام چیزها شک کنی.

دموکریتوس:
* کسی که به روی زندگی می خندد به ریشه های عمیق اعتماد به نفس نائل شده است، برعکس این مسئله تصویرهای ذهنی منفی انسان موجب یاس و سرخوردگی او می شود.

رابیندرانات تاگور:
* آنکه قصد نیکوکاری کرده باشد بر در می کوبد و آنکه قصد عشق می ورزد، درها را باز خواهد دید.

روسکین:
* هر اندیشه شایسته ای به چهره انسان زیبایی می بخشد.

ژان پل سارتر:
* تفکر جوهر نبوغ است.

سامرست موآم:
* فاجعه بزرگ انسان ها در هلاک نوع بشر نیست، در دست شستن از عشق ورزیدن است.
* مردم حتی وقتی هم که از شما می خواهند معایبشان را آشکارا به آنها بگویید باز هم انتظار مدیحه سرایی دارند.

سروانتس:
* از کف رفتن ثروت دنیوی یک غم است، از دست رفتن دوست خوب صد غم است، اما آنکه شهامتش را از دست می دهد همه چیز را از کف داده است.

سعدی شیرازی:
* هرکه بر زیردستان نبخشاید به جور زیردستان گرفتار آید.
* اندیشه کردن که چه گویم، از پشیمانی خوردن که چرا گفتم.

سقراط:
* اگر خاموش باشی تا دیگران به سخنت آرند، بهتر از آنکه سخن گویی و خاموشت کنند.

شادهلم استتر:
* نشاط درونی عمر خود را می توانید با تعداد تبسم هایی که بر لبان شما می نشیند اندازه بگیرید.

شاهپور اول:
* سخن دانشمند همه اش حکمت است و امثال و کلام نادان تمامش کسالت است و ملال.

شکسپیر:
* صورت شما کتابی است که مردمان می توانند از آن چیزهای عجیب بخوانند.
* از دست دادن امیدی پوچ و آرزویی محال، خود موفقیت و پیشرفت بزرگی است.
* ترجیح می دهم ابلهی مرا خندان کند تا دانایی مرا غمگین سازد.
* بزدلان قبل از مرگشان چندین بار میمیرند، ولیکن شجاعان تنها یک بار طعم مرگ را می چشند.

شوپنهاور:
* اشخاص فرومایه از عیب ها و خطاهای اشخاص بزرگ لذت فراوان می برند.

فرانسیس بیکن:
* فضایل کوچک در نزد عوام جلب تحسین می کند و فضایل متوسط باعث تعجب ایشان می شود و فضایل عالیه را اصلا نمی فهمند.

فنلون:
* خطاهای دیگران را همچون خطاهای خویش تحمل کن.

کنفوسیوس:
* عظمت و شکوه انسانی ما این نیست که هیچ گاه سقوط نکنیم بلکه این عظمت در آنجاست که هر وقت افتادیم دوباره برخیزیم و تلاش را از سر گیریم.
* انسان بزرگ با روی خوش رد می کند و انسان کوچک با روی ترش می پذیرد.

کی چسترتن:
* سکوت، حاضر جوابی غیر قابل تحمل است.

گاندی:
* از گناه تنفر داشته باش نه از گناهکار.

گوته:
* خوشبخت ترین افراد کسی است که فضیلت دیگران را قدر بداند و از خوشبختی دیگران نیز احساس مسرت کند.
* کتاب محبت را به دقت مطالعه کردم، صفحات مسرت بخش آن را مختصر یافتم و تمام اوراق را با رنج و اندوه مالامال دیدم.

لاروشفوکو:
* اگر متکبر نباشیم از کبر دیگران شکایت نخواهیم کرد.
* بعضی اشخاص چنان به خود مغرورند که اگر عاشق بشوند به خود بیشتر عشق می ورزند تا به معشوق.

لاکودر:
* اگر می خواهی دقیقه ای خوشحال باشی انتقام بگیر و اگر برای همیشه طالب خوشی هستی عفو کن.

لوییزهی:
* شفا یافتن یعنی تکامل و پذیرفتن تمام اعضای وجودمان، نه آنچه که دوست داریم، بلکه تمامیت وجودمان.
* شما نمی توانید درس های دیگران را به آنها یاد دهید، آنها باید خودشان این کار را بکنند و زمانی درس هایشان را یاد خواهند گرفت که برای آن آماده باشند.

مادر ترزا:
* در این جهان نیاز به عشق و پذیرش آن را از نیاز به نان خوردن بیشتر است.

مارتین لوترکینگ:
* اگر من پانصد سر داشته باشم همه را در راه حق می دهم و حاضر نیستم از عقیده و ایمان خود دست بکشم.

ماکسیم گورکی:
* کتاب ها بودند که به من کمک کردند تا از این باتلاق گندیده بیرون بیایم وگرنه هلاک میشدم.

مثل آفریقایی:
* سکوت بزرگترین قدرت هاست.
* حقیقت تلخ بهتر از یک دروغ شیرین است.
* همیشه حق با کسی نیست که بهتر سخن می گوید.

مثل آلمانی:
* همسایه خود را دوست بدار اما دیوار بین خودان را از بین نبر.
* از کلمات مانند پول هایت استفاده کن.

مثل اسپانیایی:
* اگر میخواهی زیاد عمر کنی در جوانی پیر شو.

مثل انگلیسی:
* برای اینکه پیش روی قاضی نایستی، پشت سر قانون راه برو.
* شخص قوی و آبشار هردو راه خود را باز می کنند.
* عالی ترین سلاح برای مغلوب کردن دشمن خونسردی است.

مثل چینی:
* دست شکسته تان را داخل آستین تان پنهان کنید.
* آنکس که آهسته گام بر میدارد خیلی دور میرود.

مثل لاتین:
* بیان متملق عسلی است آلوده به زهر.

منتسکیو:
* انسان مانند رودخانه است، هرچه عمیق تر باشد آرام تر است.
* اوج کارامدی مدیریت این است که فرد بداند که به چه مقدار و در کجا باید از قدرت خود استفاده کند.

موریس مترلینگ:
* آدمی ساختار افکار خویش است، فردا همان خواهد شد که امروز می اندیشیده است.

مونتین:
* قضاوت فوری در مورد مسائلی که جنبه های مختلف دارند دلیل سفاهت و دیوانگی است.

میکل آنژ:
* نبوغ آرامش جاودانی است.

ناپلئون بناپارت:
* اگر می خواهید اندازه تمدن و پیشرفت ملتی را بدانید به زنان آن ملت بنگرید.

واشنگتن اروینگ:
* افراد کوچک و محدود برای ناکامی خود مرثیه می خوانند ولی افراد بزرگ از شکست و ناکامی موفقیت و کامیابی می آفرینند.

ولتر:
* اگر به ناتوان خشمگین شوی دلیل بر این است که قوی نیستی.
* از روی سوالهای فرد بهتر از جواب های او می توانید درباره اش قضاوت کنید.
* تصور می کنم که اگر کسی یک ربع ساعت فقط در فکر زندگی خودش باشد و بیندیشد که اگر آنرا اصلاح کند هر ماه زندگی او بهتر از قبل خواهد شد.
* زندگی مانند کودکی است که اگر می خواهید به خواب نرود پیوسته باید او را سرگرم داشت.
* کار انسان را از سه بلای بزرگ نجات می دهد: افسردگی، فسق و احتیاج.

ویکتور هوگو:
* الماس را جز در قعر زمین نمی توان پیدا کرد و حقایق را جز در اعماق فکر نمی توان یافت.

وین دایر:
* انسان کامیاب کسی نیست که ثروت بی حساب به دست می آورد. بلکه فردی است که به هر کاری دست بزند موفقیت آن را در آن پدیده می آورد. ثروت تنها یکی از دستاودهای انسان های موفق است.
* هرچه بیشتر بر اعمال خویش تامل کنید احتمال اینکه معنی و منظور واقعی زندگی را درک کنید بیشتر است.
* هرچه رابطه حسنه و سرشار از صمیمیت و محبت بیشتری را با خود برقرار کنید به طور غیر ارادی محبت بیشتری برای ایثار به دست خواهید آورد.
* برای کسانی که به جستجوی تجربه های تازه بر نمی آیند ترس از شکست به ترس از موفقیت می شود.
* اگر رفتارتان نشان از خشم و نفرت داشته باشد جز خشم و نفرت حاصلی نخواهید یافت و اگر عشق بورزید عشق را با زندگی خود در خواهید آمیخت.

هگل:
* به قاطعیت می توانم اعلام کنم که هیچ کار بزرگی در دنیا بدون اشتیاق صورت نپذیرفته است.

هوراس مان:
* عادت مثل ریسمان محکمی است، هر روز رشته ای از آن می بافیم و نهایتا توان پاره کردن آن را نداریم.