مکانی مناسب برای ارامش روح

خمیده ترین ساختمان دنیا

دیگر ایتالیایی‌ها نمی‌توانند به داشتن خمیده‌ترین ساختمان دنیا یعنی برج پیزا با ۳/۹۷ درجه خمیدگی، افتخار کنند، چرا که در ابوظبی، ساخت آسمان خراشی ۳۵ طبقه، با ۱۸ درجه خمیدگی به پایان رسیده و نامش در کتاب رکوردهای گینس ثبت خواهد شد.

این ساختمان با داشتن ۷۲۸ پنل شیشه‌ای، نمایی زیبا و انحنادار دارد. این ساختمان تنها قسمتی از پروژه ساخت یک شهرک دور مرکز نمایشگاه‌های ملی ابوظبی است.

برای اینکه این ساختمان در برابر نیروی جاذبه و وزش باد و امواج زلزله تاب بیاورد، ریشه‌ای ۳۰ متری برای آن در نظر گرفته شده است.

یک هتل پنج‌ستاره و دفاتر اداری، کاربری این ساختمان است

عشق من تولدت مبارک

   

  قسم به تمام ستاره ها که تا زنده ام به اعتبار خورشید دوستت خواهم داشت

 و به عزت غروب سوگند میخورم که تا شمع وجودم میسوزد تو را از یاد نبرم

 و اما داستان

 داستان زندگی داستان بی پایان غصه است که از زیر سایه درخت بید آغاز شد
 و

 تا سقوط شبنم از روی گل سرخ ادامه دارد

    و اما تو و تو ای فرشته ی تنها و کوچک تو از کوچکترین در ذهنم آمدی و امروز

 با شکوه ترین افریدگار ذهن منی!

 و امروز که تولد توست می ترسم به تو تبریکی بگویم که شایسته تو نباشد با

 این چنان تبریک!         
                                                               

                                                         

تولدت مبارک عزیزمممممم

یک روز مونده تا تولد کسی که یک دنیا برام ارزش داره.میخوام براش توی وبلاگمون جشن بگیرم تا بدونه چققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققدر برام عزیزه

                                  دست دست حالا همه با هم

قول بده نخندی

بیائیم نخندیم . . .

به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید،ارباب

نخند

به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری.

نخند

به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چندثانیه ی کوتاه معطلت کند.

نخند

به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده.

نخند

به دستان پدرت،

به جاروکردن مادرت،

به همسایه ای که هرصبح نان سنگک می گیرد،

به راننده ی چاق اتوبوس ،

به رفتگری که درگرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد،

به راننده ی آژانسی که چرت می زند،

به پلیسی که سرچهارراه باکلاه صورتش رابادمی زند،

به مجری نیمه شب رادیو،

به مردی که روی چهارپایه می رود تا شماره ی کنتور برقتان را بنویسد،

به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته ودرکوچه ها جارمی زند،

به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد،

به پارگی ریزجوراب کسی در مجلسی،

به پشت و رو بودن چادر پیرزنی درخیابان،

به پسری که ته صف نانوایی ایستاده،

به مردی که درخیابانی شلوغ ماشینش پنچرشده،

به مسافری که سوارتاکسی می شود و بلند سلام می گوید،

به فروشنده ای که به جای پول خرد به تو آدامس می دهد،

به زنی که باکیفی بردوش به دستی نان دارد و به دستی چندکیسه میوه وسبزی،

به هول شدن همکلاسی ات پای تخته،

به مردی که دربانک ازتو می خواهد برایش برگه ای پرکنی،

به اشتباه لفظی بازیگرنمایشی،

نخند

نخند ، دنیا ارزشش را ندارد که تو به خردترین رفتارهای نابجای آدمها بخندی

که هرگز نمیدانی چه دنیای بزرگ و پردردسری دارند

آدمهایی که هرکدام برای خود وخانواده ای همه چیز و همه کسند!

آدمهایی که به خاطر روزیشان تقلا می کنند،

بارمی برند،

بی خوابی می کشند،

کهنه می پوشند،

جارمی زنند

سرما و گرما می کشند،

وگاهی خجالت هم می کشند،.......خیلی ساده