شعر

دل مــی‌رود ز دستــم صــــاحب دلان خــدا را.........دردا که راز پنــهان خواهـــد شـد آشکارا
کشتـی شکستگانیــم ای بــاد شرطه برخیـز.........باشـد که بـاز بینیــم دیـــــدار آشنـــا را
ده روزه مهـر گردون افسانـه است و افســون .........نیکی به جــای یاران فرصت شمار یـارا
در حلقـه گل و مل خوش خوانـد دوش بلبــــل.........هـات الصبــوح هبــــوا یا ایــها السـکارا
ای صـاحب کــرامت شکـرانــــه ســـــــلامت.........روزی تفقــــدی کـن درویش بـی‌نــوا را
آسایش دو گیتـی تفسیر ایـن دو حرف است.........بــا دوستــان مروت بـــا دشمنـان مدارا
در کــــوی نیـک نـامــی مــا را گــذر نــدادنــد.........گر تو نمی‌پسنـــدی تغییر کـن قضــا را
آن تــلخ‌وش که صـــــوفی ام الخبائثش خواند.........اشهی لنا و احلــی من قبلــه العــذارا
هنگام تنگدستــی در عیش کوش و مستــی.........کاین کیمیای هستی قارون کنـد گدا را
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد.........دلبر که در کف او موم است سنگ خارا
آیینـــــه‌ سکنــــدر جــــــام مــی است بنــگر.........تا بر تــو عرضــه دارد احــوال ملک دارا
خوبــان پـــــارسی‌گــو بخشندگــان عمرنـــــد.........ساقی بـده بشــارت رنــدان پــارسا را
حــــافظ به خــود نپوشیــد این خرقه می آلود.........ای شیــخ پاکــدامن معــذور دار مــا را

اینم یه تصویر زیبا تقدیم به همه دوستان