اغوش خالی

دیونتم منکه طاقت ندارم

عشق و‌صبوری نمیسازن باهم

تو منو دادی دست غم ولی من یه موی تو رو نمیدم به عالم

سهم من از تو یه اغوش خالی...

شکستن قلبی که بی صداااا بود

دنیا واسه ما فقط ماجرا بود

دستای گرم من و تو جدا بود

نامهربونی که از من بریدییی

شب گریه هامووو نموندی ندیدی

رفتی نگفتی که با من چه کردی... چی از من دیدی چی شنیدی؟؟!

دنیا  دو روزه یه روزش این روزا

مثل شادی کم مثل خنده کوتاه........واسه همه کوتاهه البته 

این سرنوشته اگه دیر اگه دور  .یه روز میرسه که برگردیم از راه!!!

دارم میرم از دست تو خدایا طاقت نداره یه عاشق یه تنها

سهم من از تو یه اغوش خالی.....

شکستن قلبی که بی صدا بود.اره بی صدا بود نشنید چون ادما وقتی نمیشنون که صدای کسی دیگه رو‌بشنون  صدای قبلی باید فراموش بشه تا بتونن سرشونو بکنن زیر برف و‌تو خوشی  یادشون بره قول هاشون یادشون بره شکست یه نفر مسئولیتش با اون بوده بعد میتونن نصیحت کنن 

حافظ چه خوب میگه::

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست

پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان

نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد به آواز حزین

گفت ای عاشق دیرینه من خوابت هست

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند

کافر عشق بود گر نشود باده پرست

برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر

که ندادند جز این تحفه به ما روز الست

آن چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم

اگر از خمر بهشت است وگر باده مست